Het Indisch Monument is een monument ter nagedachtenis aan alle Nederlandse burgers en militairen die in de Tweede Wereldoorlog het slachtoffer zijn geworden van de Japanse bezetting (1941-1945) van het voormalige Nederlands-Indië. Zij kwamen om in de strijd, in de kampen of tijdens dwangarbeid.
Het monument bestaat uit zeventien bronzen gestalten voor een hoog weef- of hekwerk opgesteld rond een baar. De gestalten vertegenwoordigen de vele gezichten van lijden: de pijn, de wanhoop en het protest. Op de baar in het midden ligt de dood, links en rechts geflankeerd door rouwende vrouwenfiguren. De figuren aan de uiterste zijden verwijzen naar de bevrijding. Zij zijn wakker geschud en met opgeheven hoofd en gebalde vuisten trekken ze strijdlustig de toekomst tegemoet. In het midden de kaart van Indonesië. Het hoge hekwerk symboliseert voor de een de saamhorigheid, voor de ander de omheining waarachter men gevangen zat. Links op het monument staat de tekst “8 december 1941-15 augustus 1945”. Die data verwijzen naar de oorlogsverklaring van Nederland aan Japan en van de capitulatie van Japan na het Amerikaanse bombardement op de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki.
In 1995 is een klok toegevoegd op de locatie van het monument. Tijdens de herdenkingen luidt deze klok 30 minuten. Dit is enigszins vergelijkbaar met het luiden van de Bourdonklok tijdens de Nationale Dodenherdenking op de Waalsdorpervlakte op 4 mei
In 2005 werd een urn met aarde van erevelden in Zuidoost-Azië ingemetseld in een zuiltje bij het monument.
In miniatuurstad Madurodam bevindt zich sinds 2005 een kleine versie van het monument.
Aan de voorzijde van het monument liggen het hele jaar door boeketten en bloemen. Aan de achterzijde van het monument is een strook ruimte voor het uitstrooien van as van overledenen.
