Herman van Veen - 75. Dat kun je wel zien dat is hij

Herman van Veen wordt vijfenzeventig, net zo oud als de langste gewapende vrede in onze lage landen ooit. Als aankondiging van zijn nieuwe theatervoorstelling heeft hij het volgende gedicht geschreven.

Vandaag een jaar geleden
vroeg iemand van het theater mij
of ik al wist wat wij
zouden komen spelen.

Jee, dacht ik,
dat hangt van zo veel af.
Hoe toekomstbestendig kan op mijn leeftijd
zo’n aankondiging zijn?
Het gaat immers
altijd anders dan je denkt
ook als je denkt
het zal wel anders gaan dan je denkt
dan gaat het toch nog anders
dan je denkt.
Zoals Judith, een vriendin,
laatst op een feestje zei.

Al zeker weet ik wel
als alles gaat zoals ik hoop,
versieren we een stoel,
want ik word vijfenzeventig.
Net zo oud als de langste gewapende vrede
in onze lage landen ooit.
Dus zingen we vast en zeker blij
vrij
naar Chawwa Wijnberg:

Violen, anjelieren
en een tas vol prei
wat hebben we te vieren
violen, anjelieren
en een tas vol prei.

Ja, los van wat krakende onderdelen
en het regelmatig kwijt zijn van namen,
beschouw ik deze tijd,
ook al ben ik minder jong dan gisteren,
als de beste van mijn leven.

Herman van Veen