My Orpheus

Vladyslav voelt de grote Jean Cocteau aan de tand. 

Een gedicht kan niet sterven. En dat maakt een dichter volgens Jean Cocteau onsterfelijk. Maar mag je dan ook verwachten dat alle wijsheden uit de poëzie van vroeger hun weg vinden in de toekomst? En ze daardoor de wereld ten goede veranderen? Als je een oorlog hebt meegemaakt zoals de Oekraïense choreograaf, danser en regisseur Vladyslav heeft, dan is dat nog maar de vraag. 

In deze filmische dansvoorstelling met muziek van Harkusha en Erik Satie, onderzoekt hij hoe de rauwe realiteit de menselijke binnenwereld beïnvloedt ondanks die kunsten. De poëtische bewegingen van Vladyslav en Veronika Raktina komen heel dicht bij de woordkunst van Jean Cocteau. Deze dansdichters proberen de mens haar plek in de wereld te bevatten. Misschien wel om zelf de toekomst te veranderen.