De Figuratieven
De tentoonstelling Figuratieve kunst laat werken zien waarvan sommige zeer dicht bij de zichtbare werkelijkheid blijven, maar ook anderen die door stilering en abstrahering zich van de realiteit verwijderen - doch nooit zover dat die verwijzing naar de wereld verdwijnt.
Het begrip ‘figuratieve kunst’ is redelijk recent. Het is ontstaan met de uitvinding van pure abstracte kunst. Voor die tijd was alle kunst figuratief. Bij abstracte kunst is de verfvlek zelf een 'realistisch' gegeven. Die vlek is expressief van vorm, kleur en textuur, maar stelt voor wat het is, namelijk een verfvlek. In de figuratieve kunst is de verfvlek ook uitdrukkingsvol van kleur vorm en textuur, maar dat is niet wat de kijker als eerste waarneemt. Die uitdrukkingsmiddelen worden ingezet om iets anders over te brengen: namelijk de voorstelling van iets buiten het schilderij.
Bij het waarnemen van de werkelijkheid wordt de figuratieve kunstenaar daarentegen vaak geïnspireerd door de grafische eigenschappen van die werkelijkheid. Zo kan de manier waarop een hijskraan tegen de lucht afsteekt, of de schaduwpatronen van gebladerte op een muur, maar ook de textuur van een pannendak de inspiratie vormen voor een min of meer realistisch schilderij. Het zijn abstracte gegevens waar mee gewerkt wordt maar ze staan in dienst van de overbrenging van het herkenbare onderwerp.
Deelnemende kunstenaars: Loek Bos, Niels Smits van Burgst, Lux Buurman, Florence Fernhout, Joke Frima, Marten Hazelaar, Lau Heidendael, Gerard Huysman, Anja Jager, Rien Jansen, Nanna de Klerk, Martin Koole, Kim Kroes, Hans Kuyper, Marc Langer, Hanneke Naterop, Chris Nobels, Annemarie Petri, Ben Rikken, Johan Scherft, Guido Sprenkels, Ton van Steenbergen, Janneke Tangelder, Willem Veerman, Aat Verhoog, Hans Versfelt, Maarten Welbergen, Bert Welmers, Gineke Zikken.
