Lange Voorhout
Het Lange Voorhout wordt wel een van de mooiste lanen van Nederland genoemd. Het is als een openluchtmuseum dat de achttiende-eeuwse smaak qua architectuur toont. De monumentale gevels dienden als visitekaartje voor de voormalige bewoners van het Voorhout; de meest vooraanstaande en bevoorrechte families van het land naast leden van de Koninklijke familie, hovelingen en ministers.
Meer dan ooit verfraaiden de bewoners van het Voorhout in de achttiende eeuw hun panden. De zeventiende-eeuwse kruiskozijnen – een soort glas in lood- werden vervangen door schuifruimen met een roedeverdeling. Door de grotere ramen kreeg het interieur meer daglicht. Een lichtkoepel op het dak kon dit effect extra versterken. In deze trend naar een lichter binnenhuis werden de panden rijkelijk gedecoreerd met stucwerk en geschilderde behangsels.
De ornamentiek had een barok karakter: guirlandes, marmeren panelen, spiegels, verguld stucwerk en plafondschilderingen. Door de eeuwen heen is ook op het Voorhout veel gemoderniseerd, maar op Lange Voorhout 32 is de tijd stil blijven staan; het oorspronkelijke achttiende-eeuwse interieur is in zijn geheel bewaard gebleven. Tot in de jaren ’60 van de twintigste eeuw was het pand in particuliere handen, in 1971 kwam het in bezit van de huidige eigenaar, Van Lanschot Bankiers die het pand in oude luister heeft hersteld.
Alexandrine Tinne (1835–1869)
Misschien wel de meest kleurrijke bewoner was Alexandrine Tinne (1835–1869). Haar korte leven laat zich lezen als een avonturenroman. Ze was een eigenzinnige Haagse jongedame uit de upper class en bewoonde Lange Voorhout 32 tussen 1837 tot 1860. Hoewel, vaak was ze niet thuis. Al in haar kinderjaren maakte ze lange reizen door heel Europa.
Wanneer ze wel in Den Haag verbleef, verdiepte ze zich in de nieuwe kunst van de fotografie die net was uitgevonden. Vanuit haar huis heeft ze diverse foto’s gemaakt. Ook maakte ze een serie van zo’n veertig Haagse stadsgezichten die onder andere in het Haagse Gemeentearchief worden bewaard. Alexandrine wordt als een van de eerste Nederlandse fotografen van niveau beschouwd.
Avontuurlijk reizigster
Daarnaast bleef zij ook na haar kinderjaren een avontuurlijk reizigster. Zij trad niet alleen in de voetsporen van bekende ontdekkingsreizigers in Afrika, maar reisde ook naar volledig onbekende gebieden. Haar reislust voerde haar naar Egypte, de Sudan, de bovenloop van de Nijl en de Sahara. Gevaarlijke reizen die in de 19de eeuw zelden werden ondernomen, en al helemaal niet door vrouwen. Alexandrine verloor tijdens deze reizen haar moeder en haar tante. Toch ging ze door. Uiteindelijk werd het reizen ook haar fataal – in 1869 werd ze tijdens een expeditie in de Sahara door Toearegs om het leven gebracht. Ze werd slechts 33 jaar oud.
In 2011 en 2012 besteedde het Haags Historisch Museum uitgebreid aandacht aan het avontuurlijke leven van Alexandrine Tinne. Een tentoonstelling en twee publicaties gaven een compleet beeld van deze onconventionele Haagse dame. Het Haags Gemeentearchief, Het Nationaal Archief, het Koninklijk Huisarchief en het Haags Historisch Museum beheren haar nalatenschap dat uit foto’s, brieven en ook persoonlijke objecten zoals bijvoorbeeld kleding bestaat. Het Haags Historisch Museum werkt momenteel aan het digitaliseren en ontsluiten van de Tinne-objecten in haar collectie.